โซลูชันวัสดุที่ยั่งยืนและเป็นนวัตกรรมในอุตสาหกรรมแฟชั่น

อย่างไรก็ตาม อุตสาหกรรมแฟชั่นเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมที่สร้างมลพิษมากที่สุดในโลกรับผิดชอบการปล่อยก๊าซคาร์บอน 10% ของทั่วโลกและ 20% ของน้ำเสียทั่วโลกและความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อมก็เพิ่มขึ้นตามอุตสาหกรรมแฟชั่นที่เติบโตขึ้นการหาวิธีลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมมีความสำคัญมากขึ้นเรื่อยๆดังนั้น บริษัทและแบรนด์จำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ จึงกำลังพิจารณาสถานะที่ยั่งยืนของห่วงโซ่อุปทานของตน และประสานความพยายามด้านสิ่งแวดล้อมกับวิธีการผลิตของตน แต่ความเข้าใจของผู้บริโภคเกี่ยวกับรองเท้าและเสื้อผ้าที่ยั่งยืนมักจะคลุมเครือ และการตัดสินใจซื้อระหว่างความยั่งยืนและไม่ยั่งยืน -เครื่องแต่งกายที่ยั่งยืนมักขึ้นอยู่กับความสวยงาม การใช้งาน และผลประโยชน์ทางการเงิน ดังนั้น พวกเขาจึงต้องทำให้นักออกแบบอุตสาหกรรมมีส่วนร่วมอย่างต่อเนื่องในการค้นคว้าการออกแบบ การใช้ วัสดุ และมุมมองของตลาดใหม่ๆ เพื่อผสมผสานความงามเข้ากับประโยชน์ใช้สอย

ในความเป็นจริงแล้ว นักออกแบบที่เป็นพันธมิตรในอุตสาหกรรมรองเท้าและเครื่องแต่งกายมักมีนักคิดที่แตกต่างกันโดยธรรมชาติ

โดยปกติแล้ว เมื่อพิจารณาถึงวัสดุและการออกแบบ คุณภาพของผลิตภัณฑ์แฟชั่นจะวัดจากคุณลักษณะ 3 ประการ ได้แก่ ความทนทาน ประโยชน์ใช้สอย และความน่าดึงดูดทางอารมณ์ โดยสัมพันธ์กับวัตถุดิบที่ใช้ การออกแบบผลิตภัณฑ์ และโครงสร้างของผลิตภัณฑ์

ปัจจัยด้านความทนทาน ได้แก่ ความต้านทานแรงดึง ความต้านทานการฉีกขาด ความต้านทานต่อการเสียดสี ความคงทนของสี และความต้านการแตกร้าวและการระเบิด

ปัจจัยด้านความสามารถในการปฏิบัติ ได้แก่ ความสามารถในการซึมผ่านของอากาศ ความสามารถในการซึมผ่านของน้ำ การนำความร้อน การกักเก็บรอยพับ ความต้านทานต่อรอยยับ การหดตัว และความต้านทานต่อดิน

ปัจจัยที่ดึงดูดใจ ได้แก่ ความดึงดูดสายตาของหน้าผ้า การตอบสนองสัมผัสต่อพื้นผิวของผ้า มือของผ้า (ปฏิกิริยาต่อการยักยอกผ้าด้วยมือ) และความดึงดูดสายตาของใบหน้าของเสื้อผ้า ภาพเงา การออกแบบ และผ้าเดรปหลักการที่เกี่ยวข้องจะเหมือนกันไม่ว่าผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับรองเท้าและเครื่องแต่งกายจะทำจากหนัง พลาสติก โฟม หรือสิ่งทอ เช่น วัสดุทอ ผ้าถัก หรือผ้าสักหลาด